Auto´s Indianen en honden; oftewel Quito!!!

Hier zit ik dan weer, in het oude-vertrouwde internetcafé om de hoek, waar de muziek keihard aanstaat en mensen over en weer schreeuwen om zichzelf verstaanbaar te maken.
Om hier te komen moet ik echt een mega-berg oplopen, waardoor ik helemaal buiten adem aankom! Voordat ik hier aankwam kreeg ik eerst nog een dikke knuffel van-de-man-van-de-winkel-om-de-hoek-, hij had me gemist en hij was blij dat ik erweer was, en ik kreeg gelijk een zak snoep in mijn handen gedrukt, die ik nu lekker aan het opsmikkelen ben. Buiten rijden mega veel auto´s kris kras door elkaar, rechts en links inhalend om al toeterend op de plek van bestemming te komen. Zwerfhonden lopen over de straten op zoek naar afval om op te eten, indianen staan op elke hoek van de straat om eten te koken van een ieder die voor 2 dollar een maaltijd wil hebben. Bedelaars zijn druk in de weer om mij te overtuigen dat hun kaugom beter is dan van de indiaan die hen voor was. Na 5 keer lief nee zeggen, bgrijpen ze het nog niet, dus maar duidelijk gezegd, dat ik NIET van plan ben om iets te kopen (negeren helpt niet).
En nu zit ik hier dus, na een lange maar gezellige vlucht, omdat ik twee gezellige Ecudorianen naast me had zitten. Een broer en zus en ja hij zag er nog goed uit ook nog. En een andere bijkomstigheid, ik heb geen koffer aangeraakt, haha. Elegant hoor, die Ecuadorianen. Hij liep netjes mee totdat ik mijn gastgezin na 5(!!) jaar weer zag! Het voelde gelijk weer vertrouwd, ze hadden gisteren vrij genomen om vanalles met mij te doen. Haha, ik werd van hot naar haar geslingerd en toen we s avonds thuis kwamen, zat mijn gastbroer met zijn gezin er om mij te verwelkomen, super!!! Toen de klok 21:00 uur sloeg vond mijn gastmoeder het wel welletjes en stuurde iedereen het huis uit, omdat ik ´moest´slapen. Ik viel als een blok in slaap, om vervolgens vandaag al om 7.00 uur klaar wakker te zijn! Maar wel heerlijk geslapen, al heb ik al die honden in de buurt wel vervloekt, die blaffen de hele nacht door...maar goed verstand op nul, ogen dicht..en slapen maar! Werkte prima...
Vanavond ga ik naar een feest, ik zal om 20.00 uur in de stad zijn...eerst zien dan geloven natuurlijk, als we er om 22.00 uur zijn, vind ik dat al op tijd! Maar goed we zien wel...Zo, dit verhaaltje is al veel te lang, ik vertel volgende week wel weer verder!!!
Groetjes vanuit het zonovergoten, drukke, maar GEWELIDGE Quito!!!

liefs Ryanne